เฟียสต้า ธารารัตน์

Au Pair in Leonardtown, MD
with Dinh-Mozzo Family

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อน.ส.ธารารัตน์ กิติพงษ์ ชื่อเล่น เฟียสต้า เพื่อนๆชอบเรียกดาวค่ะ บางทีก็ดาวใหญ่ เป็นคนฮาๆพูดไปเรื่อยๆจนเพื่อนชินละ เป็นอดีตออแพร์ภายใต้โครงการออแพร์อเมริกา – AuPair in USA (โครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับครอบครัวชาวอเมริกันในประเทศสหรัฐอเมริกา) เป็นออแพร์อเมริกาที่อยู่กับครอบครัวชาวอเมริกันครอบครัวเดียวตลอดระยะเวลา 2 ปี ไม่ได้เปลี่ยนโฮสตอนต่อสัญญาออแพร์ปี 2 ค่ะ สิงบ้านเดิมตลอด55 วันนี้ดิฉันจะมาแชร์ประสบการณ์ตั้งแต่เริ่มต้นก่อนสมัครโครงการออแพร์จนถึงวันที่จบโครงการออแพร์ปี2 และเดินทางกลับประเทศไทยนะคะ

มาเป็นออแพร์ได้อย่างไร?

เริ่มต้นเลยดิฉันเป็นคนมีความฝันอยากมีโอกาสไปเรียนรู้ ไปใช้ชีวิตสักระยะในต่างประเทศตั้งแต่เรียนม.ปลาย เพราะมีรุ่นพี่ที่เรียนเก่งจบม.6 แล้วได้ทุนไปเรียนต่อที่เยอรมัน รุ่นพี่ได้กลับมาแชร์ประสบการณ์ให้รุ่นน้องฟังเกี่ยวกับชีวิตในต่างแดน ทำให้ดิฉันมีความฝันอยากไปอยู่ต่างประเทศแบบรุ่นพี่บ้าง แต่ก็ยังไม่แต่ใจในหนทางข้างหน้าว่าจะทำยังไงให้ได้ไปต่างประเทศ เพราะเราก็ไม่ได้เรียนเก่งแบบรุ่นพี่ โอกาสจะได้ทุนฟรีๆไปเรียนต่อแบบรุ่นพี่ก็คงไม่มีทางแน่ ถ้าจะให้เป็นคนตั้งใจเรียนหาทุนก็ไม่ใช่แนวของดาวด้วยค่ะ
จนวันนึงที่ดิฉันไปโบสถ์วันอาทิตย์ ดิฉันเจอกับเพื่อนใหม่รุ่นพี่ในโบสถ์คนนึงพึ่งบินกลับมาจากเยอรมัน ดิฉันก็ได้ถามพี่คนนั้นว่าพี่เขาทำยังไงถึงได้ไปเยอรมัน พี่คนนั้นบอกว่าพี่เขาไปกับโครงการออแพร์ ดิฉันก็ถามรายละเอียดคร่าวๆว่าออแพร์คืออะไร ทำให้ได้รู้ข้อมูลคร่าวๆว่าเป็นโครงการที่ต้องไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กในต่างประเทศและมีโอกาสได้เรียนภาษาได้ท่องเที่ยวด้วย ดิฉันกลับบ้านมาด้วยความตื่นเต้นเริ่มเสิร์ซGoogleเกี่ยวกับโครงการออแพร์ อ่านอย่างละเอียด ดิฉันได้แรงบันดาลใจและตั้งเป้าหมายกับตัวเองว่าสักวันจะต้องไปโครงการออแพร์ให้ได้สักประเทศ ไม่ไกลเกินฝันดาวละค่ะ

เวลาผ่านไปเมื่อดิฉันเริ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ทั้งทำงานไปด้วยทั้งเรียนไปด้วย แต่ดิฉันไม่เคยหยุดคิดเรื่องโครงการไปต่างประเทศของตัวเองที่ฝันไว้ ฝันของดาวต้องเป็นจริงสิคะ ช่วงเรียนปี3 ดิฉันเริ่มศึกษาจริงจังเกี่ยวกับการจะไปโครงการออแพร์หลังเรียนจบว่าต้องทำยังไงบ้าง ดิฉันเล่าให้เพื่อนที่ทำงานคนนึงฟังว่าเรียนจบอยากไปเป็นออแพร์ในต่างประเทศ แต่ไม่รู้จะไปติดต่อเอเจนซี่ไหนดี บังเอิญเพื่อนคนนั้นมีลูกพี่ลูกน้องกำลังจะบินไปโครงการออแพร์อเมริกาพอดี เพื่อนก็เล่ารายละเอียดให้ฟังว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาสมัครออแพร์อเมริกากับเอเจนซี่ที่ชื่อว่า อเมริกันเลิร์นนิ่ง แถวๆBTSอารีย์ ดิฉันจึงเริ่มรู้สึกสนใจเอเจนซี่อเมริกันเลินนิ่ง สนใจโครงการออแพร์ของอเมริกาและมั่นใจว่าถ้าลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนไปเป็นออแพร์อเมริกากับเอเจนซี่นี้ได้ ดิฉันก็ต้องทำได้สิ เอเจนซี่นี้ต้องช่วยสานฝันดาวแน่ๆค่ะ

เตรียมตัวเป็นออแพร์อย่างไร?

หลังจากนั้นเมื่อถึงวันหยุดดิฉันได้เข้าไปถามรายละเอียดกับทางพี่ๆอเมริกันเลิร์นนิ่ง พี่ๆน่ารักมากและให้คำแนะนำดิฉันทุกขั้นตอนว่าถ้าอยากไปเป็นออแพร์อเมริกาต้องเริ่มต้นทำอะไรบ้าง ตั้งแต่เตรียมสัมภาษณ์วัดระดับภาษาอังกฤษ ขั้นตอนการเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็ก และการทำโปรไฟล์นำเสนอโฮสแฟมิลี่ ดิฉันเก็บรวบรวมข้อมูลทุกอย่างไว้ ทางพี่ๆที่อเมริกันเลิร์นนิ่งบอกไว้ว่าจนกว่าดิฉันจะมีโปรไฟล์ทุกอย่างครบค่อยกลับมาหาพี่ๆใหม่นะ สู้ๆ (ค่ะพี่ๆ ดาวต้องสู้ค่ะ)
ตอนนั้นดิฉันอายุ 25 ปี รู้สึกทุกอย่างเริ่มจากศูนย์แต่ก็จะไม่หยุดฝัน ดิฉันกลับมาบ้านก็นั่งวางแผนว่าจะเริ่มฝึกภาษาอังกฤษยังไงดี เพราะภาษาอังกฤษก็ยังได้แค่งูๆปลาๆ และจะเริ่มไปเก็บชม.เลี้ยงเด็กหลังเรียนจบป.ตรี ดิฉันค่อยๆฝึกภาษาอังกฤษด้วยตัวเองเริ่มจากประโยคง่ายๆในชีวิตประจำวันฝึกๆไปเรื่อยๆ จนวันที่ดิฉันเรียนจบป.ตรี เพื่อนๆต่างแยกย้ายกันไปสมัครทำงานประจำ แต่สำหรับดิฉันนี่เป็นเวลาเริ่มต้นความฝันจริงจังละนะ ดิฉันไม่สมัครงานประจำและทำงานพาสไทม์ไปเรื่อยๆเพื่อเก็บเงินไว้ไปใช้ในโครงการออแพร์อเมริกา ไม่ได้แคร์สังคมรอบๆที่บางทีก็หาว่าเราเพ้อฝัน บางคนก็บอกให้หยุดแล้วไปทำงานประจำเถอะ อเมริกาไม่ได้ไปง่ายๆนะ แต่ดาวไม่สนค่ะ ดาวจะไป ดาวจะต้องลองก่อน55
ดิฉันเริ่มหาเนอสเซอรี่ที่จะเข้าไปขอทำงานฟรีให้เพื่อเก็บชม.เลี้ยงเด็กอ่อน ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่สำคัญมากๆในการใช้ทำโปรไฟล์ออแพร์ ดิฉันได้ไปเป็นเจ้าหน้าที่ๆคิโด้เนอสเซอรี่ เป็นเนอสเซอรี่ 2 ภาษา ไทย-อังกฤษ ใช้เวลาเก็บชม.อยู่ราวๆเกือบ3เดือน นอกจากนี้ดิฉันก็มีประสบการณ์เลี้ยงเด็กอื่นๆมาเพิ่มเติมในโปรไฟล์ ไม่ว่าจะช่วยพี่สาวเลี้ยงลูก และไปเป็นอาสาสมัครโครงการต่างๆเกี่ยวกับเด็ก ดิฉันทำทุกๆอย่างตามขั้นตอนของออแพร์ จนดิฉันเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กทั้งเด็กอ่อนเด็กโตได้รวมๆประมาณ500กว่าชม. ดิฉันก็เริ่มทำโปรไฟล์ ทำวิดีโอนำเสนอโฮสแฟมิลี่ ดิฉันกลับมาหาพี่ๆอเมริกันเลิร์นนิ่งด้วยความพร้อม และได้ออนไลน์เอกสารรอสัมภาษณ์กับโฮสแฟมิลี่ทางอเมริกาตอนดิฉันอายุ 26 ปี ภาษาอังกฤษดีขึ้นระดับสื่อสารในชีวิตประจำวันได้ ใช่ค่ะดาวคิดว่าตัวเองพร้อมในระดับนึงแล้วค่ะ

ดิฉันตั้งใจว่าโฮสบ้านไหนขอแมชก่อนก็ไปหมดเพราะด้วยอายุใกล้จะ27แล้ว เดี๋ยวจะเกินอายุที่โครงการกำหนด ดิฉันใช้เวลาออนไลน์ 1 เดือนมีโฮสแฟมิลี่เข้ามาวิว 1บ้าน แต่ไม่ได้คุยกัน จนเข้าเดือนที่ 2 มีโฮสบ้านที่ 2 เข้ามาวิวและคุยกันทั้งหมด 3 ครั้ง ครั้งแรกคุยกับโฮสแม่ ครั้งที่2คุยกับโฮสพ่อ ครั้งที่3คุยกับลูกโฮส4คน อายุ 4, 6, 8, 10 ขวบ โฮสอยู่รัฐแมรี่แลนด์ ดิฉันได้แมชกับบ้านนี้แบบงงๆเหมือนกัน เพราะจริงๆคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่บังเอิญออแพร์คนที่โฮสขอแมชก่อนดิฉันปฏิเสธโฮส โอกาสเลยตกมาที่ดิฉันแบบใสๆไป คงเพราะเด็กเยอะงานหนักด้วย แต่ดิฉันไม่กลัว ตอนนั้นดาวกลัวไม่ได้ไปมากกว่าค่ะ
จนถึงวันที่ต้องสัมภาษณ์วีซ่า J-1 ดิฉันก็ตื่นเต้นมากๆ ได้ยินมาว่าวีซ่าอเมริกาให้ยากมาก และด้วยภาษาอังกฤษดิฉันก็ไม่ได้ดีมาก กลัวมากๆถ้าท่านกงศุลอเมริกาถามอะไรที่ยากๆเกินกว่าความรู้ที่ดาวมีอยู่ แต่ด้วยความเชื่อ ความมุ่งมั่น กว่าจะเดินทางมาถึงวันนี้ วีซ่าต้องผ่านสิ ปรากฏว่าดิฉันได้วีซ่าผ่านมาแบบงงๆ เพราะไม่โดนท่านกงศุลถามคำถามใดๆ ยื่นพาสปอร์ตไปท่านกงศุลก็เอาโยนไปด้านหลังแล้วบอกว่าวีซ่าคุณผ่านแล้วยินดีด้วย ดีใจมากๆ บทดาวจะได้ก็ได้ง่ายๆค่ะ

ชีวิตในอเมริกา?

วันที่ดิฉันบินไปอเมริกา คือวันที่ 6 มิ.ย.2016 บินไปลงนิวยอร์ค ขนของไปเยอะมากแบบคนบ้าหอบของ กระเป๋าใหญ่ 2 ใบ เล็ก 2 ใบ หันไปมองเพื่อนออแพร์คนอื่นเค้าเอากระเป๋าใหญ่ไปคนละใบ ดิฉันได้อยู่เทรนนิ่งกับเอเจนใหญ่ที่อเมริกาชื่อ AuPairCare เทรนทั้งหมด 3 วันในโรงแรมที่รัฐนิวเจอซี่ เป็นช่วงเวลาที่สนุกมากๆเลย มีเพื่อนออแพร์เดินทางกันมาจากทั่วโลก แต่ก็คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ ใช่ค่ะดาวเองที่คุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง55
จนถึงวันที่ต้องเข้าบ้านโฮสแฟมิลี่ ดิฉันบินจากนิวยอร์กมาลงสนามบิน BWI รัฐแมรี่แลนด์ โฮสแม่ขับรถไปรับ วันแรกโฮสต้อนรับดีมากๆ พาเยี่ยมชมเมืองแมรี่แลนด์ เป็นเมืองธรรมชาติมากๆ ขับรถต้องระวังกวางเดินตัดหน้ารถ ดิฉันเริ่มทำงานให้โฮสแฟมิลี่วันที่ 2 ที่มาถึง งานหนักๆก็จะเป็นช่วงเด็กๆปิดเทอม บ้านโฮสมีลูก 4 คน งานก็จะเยอะมาก ต้องทำอาหาร ซักผ้า ดูดฝุ่น ขับรถ พาเด็กๆทำกิจกรรม พูดง่ายๆเหมือนเป็นแม่คนที่ 2 เลยค่ะ พี่เลี้ยง+แม่บ้านกำลังดี55 แต่ดิฉันก็ผ่านช่วงเวลาที่เป็นออแพร์ให้โฮส 2 ปีมาได้ ทั้งทำงานให้โฮส 5 วันต่อสัปดาห์ และได้ลงเรียน ESL Class ต้องขับรถไปเรียนในกรุงวอชิงตันดีซี ชีวิตสนุกได้ประสบการณ์ต่างๆเยอะมากเลยค่ะ ส่วนตัวดิฉันรู้สึกว่าความยากในชีวิตที่เจอมาไม่มีอะไรยากเท่าตอนไปเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กเป็นเจ้าหน้าที่เนอสเซอรี่ ผ่านตรงนั้นมาได้พอเป็นออแพร์ดาวเลยชิวแล้วค่ะ
การใช้ชีวิต 2 ปีในอเมริกาของดิฉันรู้สึกคุ้มค่ามากๆ เวลาทำงานให้โฮสก็ทำงานเต็มที่ เวลาเที่ยวก็เที่ยวเต็มที่ เรียนภาษาก็เรียนเต็มที่ ใช้ชีวิตทุกวันให้เหมือนพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย ดิฉันได้เดินทางท่องเที่ยวคนเดียวราวๆ22รัฐ โฮสบอกดิฉันไปเที่ยวเยอะกว่าเขาที่อยู่อเมริกามา30กว่าปีอีก ดิฉันเป็นออแพร์สายทำงานเพื่อเอาเงินไปเที่ยวทุกๆที่ๆอยากไปในอเมริกาเลยค่ะ เพราะไม่รู้อนาคตจะได้มาอีกไหม55 ที่เที่ยวที่ดิฉันประทับใจมากๆเช่น แกรนแคนยอน ถ้ำน้ำแข็งอลาสก้า นิวยอร์ก ฟิลาเดลเฟีย ดิสนี่แลนด์LA กรุงวอชิงตันดีซี รัฐมอนทาน่า ซานฟรานซิสโก ลาสเวกัส บอสตันและเยลโล่สโตน ดาวได้เที่ยวจบครบทุกที่ๆอยากไปในอเมริกา ฝันของดาวเป็นจริงได้เพราะโครงการออแพร์นี่ล่ะค่ะ

จากประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านมาดิฉันรู้สึกขอบคุณโครงการออแพร์อเมริกา ขอบคุณพี่ๆเอเจนซี่อเมริกันเลิร์นนิ่ง ขอบคุณโฮสแฟมิลี่ ที่ทำให้ความฝันในการได้ไปใช้ชีวิตและท่องเที่ยวในอเมริกาของดิฉันเป็นจริง และตอนนี้ดิฉันเดินทางกลับมาอยู่ไทยได้เกือบครบ1ปีแล้ว ทั้งประสบการณ์และภาษาอังกฤษที่ได้จากโครงการออแพร์ก็เอากลับมาใช้สมัครงานที่เมืองไทย ตอนนี้ดิฉันทำงานเป็นพนักงานประจำตำแหน่ง Community Operations Specialist ให้กับบริษัท Teledirect Telecommerce Thailand ดิฉันตั้งใจว่าทำงานครบปีจะลองขอวีซ่าท่องเที่ยวกลับไปเที่ยวอเมริกาและเยี่ยมโฮสแฟมิลี่ สำหรับน้องๆรุ่นหลังที่กำลังฝันอยากไปเป็นออแพร์อเมริกา ขอให้มุ่งมั่น ตั้งใจ และสู้ๆนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ และอย่าลืมสมัครเป็นออแพร์กับพี่ๆเอเจนซี่อเมริกันเลินนิ่งด้วยนะคะ พี่ๆใจดีและน่ารักทุกคนเลยค่ะ

สนใจเข้าร่วมโครงการออแพร์
โทร 087-5660008